Officium

Jeg får bare mer og mer sans for de små blogg-prekenene til dominikanerpater Arnfinn Haram, under kategorien "officium". Bloggen hans finner du i blogglisten nede til høyre, eller HER. Det er sjelden å høre en prest, selv en katolsk prest, utlegge vesentlige sider ved troen så klart og poengtert som her. Attpåtil er utlegningene hans spekket med kunnskap. Disse små prekenene er både til å bli klokere og mer troende av.

Et lite eksempel:


”Usque ad mortem…”, like til døden – det er ord med tungt kristent innhald. Kristus var ”lydig til døden, ja, døden på krossen ”(Fil 2). Eg hugsar orda frå då eg avla mine endelege lovnader, knelande, med mine samanlagde hender i hendene åt Provinsialprioren, fr Bruno; som ein vepnar eller vasall svèr truskap til sin Riddar – og riddaren er djupast sett Gud i Kristus; ”like til døden”. Og kristne ektefolk lovar truskap og kjærleik til kvandre og til Gud, på same vis; ”like til døden”. Eigentleg er det berre ei fullbyrding av dåpslovnaden, på ulike måtar. Vi er døypte til eit heilt liv med Kristus; forsakinga av djevlen og vedkjenninga til Den treeinige Gud lyder ved kvar dåp. ”Like til døden”. Det står eigentleg med usynleg skrift over kvar døypefont.

Meiner vi det? Meiner eg det? Om eg har kraft til å halde ut, er noko eg berre kan vone på og be om. Men eg har insett at det aller verste og usle eg kan tenkje meg, er å bli ein fåfallen, ein apostat, ein som ”var” kristen, som ”var” katolikk. Men som har brote – eller berre bøygd gradvis av, slik det oftast skjer. Ein som ope avsvèr seg det han trudde før. Det syns eg er det tristaste av alt Trist. Ein som på den siste dagen skal sjå den Herren han fyrst fylgde og så forlet. Det er den yttarste Utfordringa, å utfordre sin eigen Skapar, opp i andletet.